Η αρχή του τέλους των Βουρλών
Το Σάββατο 27 Αυγούστου 1922 στις 10. 30 το πρωί οι Τούρκοι μπήκαν στη Σμύρνη.
Εκείνο το πρωινό περνούσαν από τα Βουρλά τα τελευταία τμήματα του διαλυμένου ελληνικού στρατού με κατεύθυνση τις ακτές. Οι Βουρλιώτες κοίταζαν τους εξαθλιωμένους και ρακένδυτος στρατιώτες περίεργα και το μόνο που τους ζητούσαν ήταν να τους δώσουν τα όπλα τους:
«…Τα θέλουμε. Εσείς φεύγετε και μας αφήνετε.
Μα εμείς θα μείνουμε.
Έχουμε τα σπίτια μας εδώ και δεν θ’ αφήσουμε να τα πατήσουν οι Τούρκοι. Θα πολεμήσουμε, θα πεθάνουμε, μα οι Τούρκοι δεν θα περάσουν.
Ο επικεφαλής του τμήματος θέλησε να τους πείσει, ότι άδικα θα χανόντουσαν.
Ποιος όμως να πείσει την ατίθαση εκείνη ράτσα;
Ήταν οι Κρήτες της Ανατολής, έτοιμοι να προσφέρουν ένα ακόμη Αρκάδι στην ιστορία της φυλής».
Τα Βουρλά είναι μια πόλη της επαρχίας της Σμύρνης στην Τουρκία. Βρίσκονται στης χερσόνησο της Ερυθραίας, 38 χλμ. δυτικά από τη Σμύρνη και στο δρόμο προς αυτήν.
Ήταν σημαντικό πολιτιστικό κέντρο, όπως αποδεικνύεται από τις αρχαιολογικές ανακαλύψεις που υπολογίζονται να είναι από την εποχή του Χαλκού.
Ήταν αρχικά η περιοχή της Ιωνικής πόλης των Κλαζομενών και πιθανώς το αρχαιότερο τακτικά χρησιμοποιημένο λιμάνι στον κόσμο.
Τα κομμάτια της τέχνης και του γλυπτού που βρέθηκαν κατά τη διάρκεια των ανασκαφών εκτίθενται τώρα στο Λούβρο, το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας και το Αρχαιολογικό μουσείο της Σμύρνης.
Τα Βουρλά είναι συνδεδεμένα με δύο σημαντικά πρόσωπα των γραμμάτων.
Συγκεκριμένα είναι ο τόπος γέννησης του Έλληνα ποιητή Γιώργου Σεφέρη και η πόλη στην οποία μεγάλωσε ο Τούρκος μυθιστοριογράφος Necati Cumalı (γεννημένος στη Φλώρινα και εγκατεστημένος στην Τουρκία στα πλαίσια της ανταλλαγής του 1923 των ελληνικών και τουρκικών πληθυσμών).
Επίσης, στα Βουρλά γεννήθηκαν ο νεομάρτυρας Μιχαήλ ο Βουρλιώτης (μαρτύρησε στις 16 Απριλίου του 1772) και η Φιλιώ Χαϊδεμένου, η οποία αφιέρωσε τη ζωή της στην διατήρηση της πολιτισμικής παράδοσης των Ελλήνων της Μικράς Ασίας.
Φωτορεπορτάζ – Αγγελική Σαρικαβάζη
