Από την ημέρα που μπήκα την πρώτη μου, εργασία συναντάω στην ζωή μου έναν που το παίζει ανώτερος, για αρχή τους περνούσα πως ήταν φίλοι μου, αφού μπροστά μου ήταν “αδέρφια”, όπως έλεγαν και πίσω μου με έθαβαν να μην ανέβω σκαλί με σκληρή δουλειά, να γίνω κάτι παραπάνω από αυτούς.
Όλα ξεκίνησαν το 2008, όταν εργάστηκα σε ένα κατάστημα.
Με το χαμόγελο στα χείλη υποδεχόμουν τους πελάτες, όλοι ευχαριστημένη μαζί μου συνεργάτες και πελάτες, ο εργοδότης μόνο να μην είναι μα έγινε μια, έγινε δύο και τρείς… Μέχρι που έμαθα αυτή που έβριζε σε εμάς τον εργοδότη πήγαινε και τα έλεγε διαφορετικά σε εκείνων… Αυτό είναι επάγγελμα να είσαι “Ρουφιάνος”..
Το ξέρω θα χαμογελάτε με το κείμενο αλλά, δεν υπήρχε άλλος τρόπος να γράψω, γιατί χάθηκε το “φιλότιμο και ο σεβασμός”!
Περνούν τα χρόνια και, μαθαίνουμε ότι μαλώνει με τον εργοδότη… Αρχίζει και βγάζει όλα τα άπλυτα του στην φόρα τι έλεγε για εμένα και, για όλους!!
Ότι ηχητικά, φωτογραφίες, βίντεο, θα τον καταστρέψει να μην πάρει άλλες δουλείες.. Τα γνωστά παραμύθια των ρουφιάνων!
Και μαθαίνω μια μέρα ότι εργάζεται κρυφά σε αυτόν και του πάει και φαγητό, γιατί τον λυπάται…. Ρε εντάξει… και υπομονή έχει όρια!
Και αρχίζει ένας, ένας εργαζόμενος να πάει στον ΟΑΕΔ…..
Τελικά μου δόθηκε η απάντηση.. Οι ρουφιάνοι εργάζονται νόμιμα, ασφαλίζονται, νόμιμα! Και έχουν καλές αποδοχές!! Να προσέχετε γιατί κυκλοφορούν ανάμεσά μας!
Εκτίμηση Κ.Σ.Σ.Ηρακλείου
