Η καθημερινότητα του ανθρώπου είναι γεμάτη σχέσεις, άλλες πιο ουσιαστικές και άλλες απλώς αναγκαστικές. Δύο, όμως, έχουν αποδειχθεί διαχρονικά οι πιο τοξικές, όταν δεν υπάρχει ειλικρίνεια και σεβασμός: ο κακός γείτονας και ο ψεύτης συγγενής.
Ο γείτονας με την κακία στην καρδιά
Ο γείτονας δεν είναι απλώς κάποιος που μένει δίπλα σου. Είναι ο άνθρωπος που μπορεί να μπει, άθελά σου, μέσα στην προσωπική σου ζωή. Αν έχει ψυχή γεμάτη κακία, τότε η καθημερινότητά σου μετατρέπεται σε φυλακή. Θα ψάξει αφορμές για τριβές, θα σχολιάσει, θα διαστρεβλώσει την πραγματικότητα για να νιώσει ανώτερος. Η κακία του δεν περιορίζεται στον θόρυβο ή στις μικροπαρεξηγήσεις, αλλά γίνεται δηλητήριο που διαποτίζει την ατμόσφαιρα.
Ο συγγενής που φορά τη μάσκα του ψεύτη
Ακόμα πιο ύπουλος είναι ο συγγενής που κρύβεται πίσω από δεσμούς αίματος, αλλά η ψυχή του είναι διαστρεβλωμένη. Το ψέμα γίνεται όπλο του: για να κερδίσει υλικά αγαθά, για να διασπάσει σχέσεις, για να επιβληθεί. Η προδοσία από συγγενή πονάει περισσότερο, γιατί εκεί που περιμένεις στήριξη βρίσκεις δηλητήριο. Ένας ψεύτης συγγενής δεν έχει όρια. Διαστρεβλώνει τα λόγια, αλλοιώνει τα γεγονότα και δημιουργεί καχυποψία ακόμα και ανάμεσα σε ανθρώπους που αγαπιούνται.
Και στις δύο περιπτώσεις, κοινός παρονομαστής είναι η διαστρέβλωση. Μια ψυχή που έχει μάθει να θρέφεται με φθόνο, μίσος ή ψέμα, δεν μπορεί να δώσει τίποτα αληθινό. Ό,τι αγγίζει το μετατρέπει σε δηλητήριο. Αυτοί οι άνθρωποι δεν αναπαύονται στην αλήθεια· μόνο στη σύγχυση και στη διχόνοια βρίσκουν νόημα.
Μην μπλέκεις, λοιπόν, ούτε με τον γείτονα που ζει για να σε φθείρει, ούτε με τον συγγενή που ψεύδεται για να σε προδώσει. Η κακία και η διαστρέβλωση στην ψυχή τους δεν αλλάζουν εύκολα. Το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να προστατεύσεις τη δική σου ψυχή, να κρατήσεις τα όριά σου και να μην αφήσεις το δηλητήριο τους να ποτίσει την καθημερινότητά σου.
Γιατί, στο τέλος, η γαλήνη δεν κερδίζεται με μάχες ενάντια στη διαστρέβλωση, αλλά με απόσταση από εκείνους που την κουβαλούν μέσα τους.
