Στη ζωή μας, οι ανθρώπινες σχέσεις είναι συχνά πολύπλοκες και γεμάτες προκλήσεις. Δύο κατηγορίες ανθρώπων όμως, αποδεικνύονται συχνά πιο δύσκολες και πιο επικίνδυνες για την ηρεμία μας: ο γείτονας και ο ψεύτης συγγενής.
Ο γείτονας – ευλογία ή κατάρα;
Ο γείτονας μπορεί να γίνει φίλος, στήριγμα και άνθρωπος εμπιστοσύνης. Όμως, όταν η σχέση χαλάσει, η καθημερινότητα μετατρέπεται σε εφιάλτη. Η εγγύτητα φέρνει τριβές: θόρυβος, παρεμβάσεις, αδιάκριτες ματιές. Κι επειδή τον συναντάς κάθε μέρα, το πρόβλημα δεν μένει ποτέ μακριά. Αντί να έχεις το σπίτι σου ως καταφύγιο, το νιώθεις πεδίο μάχης.
Ο ψεύτης συγγενής – η πιο ύπουλη πληγή
Αν ο κακός γείτονας μπορεί να σε ταλαιπωρήσει, ο ψεύτης συγγενής μπορεί να σε προδώσει εκεί που πονάς περισσότερο. Με το αίμα και το όνομα ως κοινό, η εμπιστοσύνη χτίζεται σχεδόν αυτόματα. Όμως, όταν κάποιος συγγενής χρησιμοποιεί το ψέμα για να κερδίσει συμφέροντα, τότε το χτύπημα είναι πιο βαρύ. Το ψέμα μέσα στην οικογένεια δεν καταστρέφει μόνο σχέσεις, αλλά αφήνει και πληγές που δύσκολα επουλώνονται.
Το δίδαγμα
Η σοφία των παλιών λέει: «Κράτα απόσταση, για να κρατήσεις την ηρεμία σου». Δεν σημαίνει να ζούμε απομονωμένοι, αλλά να βάζουμε όρια. Με τον γείτονα χρειάζεται ευγένεια, αλλά και ξεκάθαρη στάση. Με τον ψεύτη συγγενή, χρειάζεται προσοχή, ψυχραιμία και –αν χρειαστεί– απομάκρυνση.
Στο τέλος, η εσωτερική μας γαλήνη αξίζει περισσότερο από το να αποδεικνύουμε ποιος έχει δίκιο ή άδικο. Γιατί, αν μπλέξεις με γείτονα και ψεύτη συγγενή, το μόνο που θα κερδίσεις είναι φθορά.
